Մարդկանց հիմնականում կատվի մասին հայտնի է, որ նա ինքն իր համար զբոսնում է և միշտ ընկնում է չորս թաթի վրա: Բացի այդ, ոմանք սեփական փորձով, ոմանք էլ լսելով գիտեն, որ կատուներն օժտված են որոշ բուժիչ հատկությամբ: Ահա այսքանը: Իսկ Արևմուտքում կատվի բուժիչ ֆենոմենն ուսումնասիրում են վաղուց ու լրջորեն: Ավելին, այն լայնորեն օգտագործում են բժշկական պրակտիկայում:
Ինչպես Միգելը փրկեց Մարիային Պատանի իսպանուհի Մարիան, որին հարվածել էր հարբած վարորդը, մի քանի ամիս պառկեց հիվանդանոցում կոմատոզ վիճակում: Բուժման բոլոր հնարավոր միջոցներն օգտագործելուց հետո բժիշկները դուրս գրեցին նրան, ու նա դանդաղ մահանում էր տանը: Նրան փրկեց թափառող կատուն:
- Սենյակում մութ էր,- հիշում է Մարիայի մայրը,- բայց ես հանկարծ նկատեցի ինչ-որ շարժում: Ուշադիր նայելով տեսա, որ փողոցի կեղտոտ կատուն, հարմար կուչ գալով դստերս անկողնում, զգուշորեն լիզում է նրա ձախ ձեռքի մատը: Աղջկա ձեռքը կատվի լեզվի դիպչելուց թեթևակի ցնցվում էր, ու դրանք Մարիայի առաջին շարժումներն էին, որ ես նկատեցի վթարից հետո:
Այդ օրից Միգելին (այսպես էր կատվի անունը) թույլ տվեցին ապրել Մարիայի սենյակում: Նա ժամանակ առ ժամանակ բաց պատուհանից հեռանում էր, բայց հաճախ պառկում էր աղջկան հպված և հոգատարությամբ լիզելով նրա մատները: Միգելի առաջին այցելությունից ութ օր հետո Մարիան դուրս եկավ կոմայից և յոթ ամսվա ընթացքում առաջին անգամ խոսեց: Ապա ապքինումն արագ ընթացավ…
Կատուների տերերը սիրում են ամեն կարգի պատմություններ պատմել իրենց չորքոտանիների վարքի մասին: Եթե տերը հիվանդացել է, ապա կատուն միշտ ձգտում է պառկել նրա կողքին, ընդ որում որքան հնարավոր է մոտ ցավոտ տեղին, ցավող լյարդին, այտուցված ուսին, «ծակող» ականջին... Դևիդ Գրինի «Անհավանական կատուները» գրքում նկարագրված Մարիայի՝ դեպի կյանք վերադառնալու և համանման պատմությունները թեպետ տպավորիչ են, բայց, այնուամենայնիվ, բժիշկների համար հայտնություն չէին:
«Կատվաբուժության» քառորդ դար
70-ականների կեսերին Արևմուտքում կատուներին սկսեցին ավելի հաճախակի օգտագործել ոչ միայն ընդհանուր պրոֆիլի հիվանդանոցներում, այլև հատուկ բուժական հաստատություններում և անգամ ուսումնական հաստատություններում մտավոր հետամնաց երեխաների, թմրամոլների, հարբեցողների համար, ծերանոցներում: Նրանք օգնել են լուրջ հոգեկան հիվանդությունների, սրտի արատների և անգամ արյունազեղումների, կաթվածների ու մեխանիկական տրավմաների հետևանքով ուղեղի վնասվածքների ժամանակ:
Կատուներն այնքան են հաստատել բուժելու իրենց համբավը, որ նրանց սկսել են հատուկ բուծել հիվանդության կոնկրետ ձևերին համապատասխան բազմացման համար կենդանիներին ընտրելով ըստ խառնվածքի բնույթի ու անհատական բնութագրերի:
Այսօր մասնագետները համոզված են. ընտանի կենդանիների բոլոր տեսակները ունենում են թերապևտիկ ազդեցություն: Բայց, այնուամենայնիվ, «ամենահմուտ բժիշկների» ցուցակը գլխավորում է կատուն:
Ինչո՞ւ հենց նա: Օրինակ շունը համարվում է ավելի հավատարիմ և նվիրված բարեկամ, քան կատուն, որը զբոսնում է ինքն իր համար: Պարզվում է, հենց այդ ազատասեր, անկախ բնավորությունն է կատուներին դարձնում ավելի արդյունավետ բժիշկներ, քան մարդու մյուս բոլոր չորքոտանի, թռչող և սողացող բարեկամները:
Հետադարձ կապի ֆենոմենը
Ամերիկացի բժիշկ Մարսել Հեյմանը կարծում է, որ մարդու զգացմունքների նկատմամբ շների զգայունությունն ու ընկալունակությունը նրանց դարձնում է չափից ավելի խոցելի և տիրոջ տրամադրությունից ու առողջական վիճակից կախված: Օրինակ՝ տեր-նևրոտիկը ոչ միտումնավոր շանն է փոխանցում իր սարսափները, իր բացասական էներգիան և դրանով իսկ խարխլում է նրա նյարդային համակարգը:
Կատվի դեպքում այլ է: Այն մարդու տրամադրությանը չի տրվում, չի վարակվում նրա հիվանդություններով: Մասնագետները համակարծիք են, որ կատուների բուժիչ ուժի արմատները բավական խորն են: Դրանք դեռևս մինչև վերջ պարզված չեն, սակայն ակնհայտորեն պայմանավորված են մարդու և կատվի միջև բացառիկ հոգեբանական փոխադարձ կապով: Չէ՞ որ երբ կատուն նոր տիրոջն է ընդունում, նրան է նվիրում իր սերը, նրանց միջև ծագում է առանձնահատուկ էներգետիկ կապ:
Շատերն իրենց վրա փորձած կլինեն. կատուն ձգտում է լիզել տիրոջ վերքերը և թարախակալումները: Անգամ կապտուկն արագ է անցնում, երբ կատուն այն լիզում է: Սա բացատրվում է այն բանով, որ կատվի թուքն օժտված է մանրէասպան հատկություններով: Բայց ամենագլխավորն այն է, որ մեր մռռանները օժտված են մի հատկությամբ, որը պետք է կոչել հպվելու վարպետություն:
Լեզուն հանում է սթրեսները
Շատերը, հավանաբար, նկատած կլինեն, որ Արևելքի մարդկանց քայլվածքը մեղմ է, կատվի նման: Կարծես թե, բուժման մեթոդներն էլ են այստեղ նման:
Մարդու մաշկը չափազանց զգայուն է (640 հազար ընկալիչ), և հատկապես ճգնաժամային պահերին այն կարիք ունի նուրբ հպվելու, ինչն էլ անում է կատուն: Գոյություն ունի մի վարկած, որ այդուհանդերձ նա իր վրա է վերցնում մարդու բացասական կենսադաշտը:
Կամ, օրինակ, լիզելը: Կատուն լիզում իր ձագերին ոչ միայն նրա համար, որ նրանց լվանա, այլև (ինչն ավելի կարևոր է), օրգանիզմի գլխավոր համակարգերը արյան շրջանառությունը, մարսողությունը, նյարդային համակարգը լավագույն վիճակում պահելու համար: Իսկ դրա համար լիզելը հրաշալի խթանիչ է, որը նման է ճապոնական մերսմանը կամ չինական ասեղնա-բուժությանը:
Ընդհանրապես, կատվի լեզուն բացառիկ գործիք է: Շատերը, հավանաբար, իրենց վրա զգացած կլինեն նրա խորդուբորդ մակերևույթի ներգործությունը: Այդ լեզուն ստիպում է թուլանալ, խանդաղատանքով լցվել, ծնում է պատասխան քնքշանք:
Մի խոսքով, կատուն շոշափողական թերապիայի «բարձրակարգ մասնագետ» է: Այս առումով նրա որակավորումը մրցույթից դուրս է: Ազդելով մաշկի վրա կատվի լեզուն կարող է ոչ միայն հանել նյարդային լարվածությունը, այլև կանխել էմոցիոնալ սթրեսները:
Չորքոտանի գերոնտոլոգ
Հաստատված է. տարեց մարդիկ, եթե նրանց տանը կատու կա, ավելի հազվադեպ են բժիշկ կամ «շտապօգնություն» կանչում: Եթե կատու չկա, նրանց հաճախ են տանջում գլխացավերը և սրտի նոպաները:
Մի անգամ թոշակի տարիքի մի կին, հիվանդանոցի ուղեզրով պոլիկլինկիայից վերադառնալիս, պուրակում գտնում է խեղճ, մլավող, ինչ-որ մեկի կողմից ծեծված կատու: Նա կատվին բերում է տուն և սկսում խնամել: Որոշ ժամանակ անց այդ կինն սկսում է իրեն ավելի առույգ զգալ, ախորժակը բացվում է, անցնում են սրտի ցավերը: Ընդհանուր առմամբ, հիվանդանոցի կարիք այլևս չի զգացվում:
Ամերիկացի բժիշկներ Ահարոն Քաթչերը և էրիկա Ֆրիդմանը ուսումնասիրելով, թե ինչպես Է մենակությունն ազդում սրտի նոպաներից հետո վերականգնման պրոցեսի վրա, հայտնաբերել են. կենդանիներ ունեցողների խմբում մահացությունը ցածր Է: Ու նրանց ապաքինումն էլ զգալի արագ Է ընթանում: Պարզվեց, երբ հիվանդներն սկսում են զբաղվել իրենց չորքոտանի սիրելիների հետ, նյարդային լարվածությունը այնքան Է նվազում, որին սովորաբար հնարավոր Է հասնել ռելաքսացիայի վարժությունների և մտավարժանքների մեկ ամսվա կուրսից հետո: Կատուների մասին հոգատարությունն ասես առաջացնում Է փոխադարձության արդյունք. այս կենդանիները միայն իրենց հայտնի եղանակներով վերականգնում են հիվանդների կորցրած ինքնավստահությունը, վերածնում են ճիշտ ինքնագնահատականի ունակությունը, արթնացնում են ակտիվությունը, ապրելու ցանկությունը…
Կայքն իր գործունեությունը տեղափոխել է «Ժամանց և Տեղեկատվություն» YouTube-յան ալիք: Շուտով դուք կվերահասցեավորվեք մեր erkusov.com ֆեյսբուքյան էջ: Միացեք 125հզ.+ բաժանորդներին:
